સારસિદ્ધિ
પદ - ૫
રાગ: ગરબી
સગ્ય1 ચડિ જાયે રે શુદ્ધ વૈરાગ્યથી રે,
શું કહું બૃહત વૈરાગ્યની વડાઈ રે ।
તીવ્ર વૈરાગ્ય રે તે વડ્યે તનમાં રે,
કસર રે’વા ન દિયે કાંઈ રે... સગ્ય૦ ॥૧॥
તીવ્ર વૈરાગ્ય રે તીખી તરવાર છે,
અતિશે સજેલ આકરી ધાર રે ।
અડતામાં કરે રે સરવે વેગળું રે,
લેશ ન રે’વા દિયે સંસાર રે.... સગ્ય૦ ॥૨॥
એક હરિ વિનારે કરે બીજું અળગું રે,
તેની ઘણી લાગે નહિ વળી વાર રે ।
એવો ઉપાયરે અવર એકે નથી રે,
શું કહિયે વર્ણવી એહની હાર2 રે... સગ્ય૦ ॥૩॥
અતિ મોટે ભાગ્યે રે જાગે એહ અંતરે રે,
જેને હોયે પૂરણ પુણ્યનો જોગ રે ।
નિષ્કુળાનંદ રે કહે તેના મનમાં રે,
રે’વા ન દિયે રતિયે રોગ3 રે... સગ્ય૦ ॥૪॥
કડવું - ર૧
રાગ: ધન્યાશ્રી
બૃહત વૈરાગ્ય વર્ણવ્યો બહુ વિધિજી, અતિશય મોટ્યપ એહની કિધિ જી ।
પ્રભુ પ્રસન્ન કરવા એ છે નૌત્તમ નિધિજી, સદા સુખકારી એ જાણો પ્રસિદ્ધિજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
પ્રસિદ્ધ પ્રભુને પામવા, એવી નથી બીજી મીરાંથ4 ।
સરવે અંતરાઈ અળગી કરી, આપે હરિના હાથમાં હાથ ॥૨॥
જે હરિ સિંધુ સર્વે સુખના, સદા સર્વદા સુંદર શ્યામ ।
જેને પામી ન રહે પામવું, પામી થવાયે પૂરણકામ ॥૩॥
તેહ પ્રભુને પમાડવા, શુદ્ધ વૈરાગ્ય છે વળાવો5 વળી ।
તેહ પોં’ચાડે હરિ હજૂરમાં, મુખોમુખ દિયે મેળવી ॥૪॥
પછી તે હરિજનને જાણજો, વિઘન સર્વે વિરમ્યાં ।
મળતાં શ્રીમહારાજને, દૈહિક દુઃખ સર્વે શમ્યાં ॥૫॥
કમી ન રહી કોઈ વાતની, પામ્યા પૂરણ પુરુષોત્તમ ।
સુંદર સાકાર મૂરતિ, અતિ રૂપાળી રૂડી રમ્ય ॥૬॥
તે પ્રભુની પાસે દાસ, વાસ કરીને રહે સદાય ।
બીજું ન ઇચ્છે અંતરે, ઇચ્છે ભક્તિ કરવા મનમાંય ॥૭॥
ભક્તિ વિના ભાવે નહિ, ભૂલ્યે પણ ભીંતર મોઝાર ।
સર્વે પ્રકારે સમજે, ભક્તિ સારમાં સાર ॥૮॥
ભક્તિએ કરી હરિ રીઝવે, રીઝે સુખદ શ્રી મહારાજ ।
ત્યારે ખામી રતી પણ નવ રહે, પામે સર્વે સુખનો સમાજ ॥૯॥
ભાવે ભરી કરે ભગતિ, અતિ આનંદ આણી ઉર ।
નિષ્કુળાનંદ તેની ઉપરે, હરિ રાજી થાયે જરૂર ॥૧૦॥