સારસિદ્ધિ
કડવું - ૨૪
રાગ: ધન્યાશ્રી
ભક્તિમાં ભાર1 ભારે છે બહુજી, કેટલીક મોટપ મુખે હું કહુંજી ।
તમે વિચારી જુઓ જન સહુજી, એહ મોટપને ઉપમા શી દઉંજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
દઉં શી એને ઉપમા, ભક્તિ બરોબર બીજું નથી ।
તે ભક્તિ પ્રભુ પ્રકટની, કહી નથી પરોક્ષની કથી ॥૨॥
પામી પ્રભુ પ્રગટને, જેણે લીધો છે મોટો લાવો2 ।
મોટો લાભ મળી ગયો, ટળી ગયો પૂરણ દાવો3 ॥૩॥
તેને તોલે ત્રિલોકમાંહી, ના’વે કોઈ નિરધાર ।
સમે સમે સુખ પામિયાં, પ્રભુ પ્રગટના ભજનાર ॥૪॥
પ્રગટ ભક્તિ વ્રજવાસિયે કરી, પરોક્ષ ભક્ત અજ4 અમરેશ ।
જેવું સુખ ગોપી ગોવાળ પામિયાં, તેવું ન પામિયા વિધિ5 ઇશ ॥૫॥
પ્રગટ ભજી ઋષિપતની, પરોક્ષ ભજ્યા ઋષિરાય6 ।
ઋષિપત્નીએ હરિ રાજી કર્યા, ઋષિ રહ્યા પરિતાપ માંય ॥૬॥
પ્રભુ પ્રગટના પ્રસંગ વિના, રહી ગઈ એવા મોટાને ખોટ ।
આજ કાલના અભાગિયા, દિશ7 વિના દિયે છે દોટ ॥૭॥
પ્રગટ વિના છે પાંપળાં,8 ભક્ત કરે છે ભવમાંય ।
ખરા ખાંડતાં કુસકા,9 કણ નહિ નીસરે તે માંય ॥૮॥
હરિલાડીલા લાડુ જમી ગયા, કેડે પડ્યાં રહ્યાં પતરાવળાં ।
જેથી ભૂખ ન જાય સુખ ન થાય, વણ સમજે ચાટે છે સઘળાં ॥૯॥