સારસિદ્ધિ
કડવું - ૩૯
એવા શુદ્ધ સંતનો સુખદાયી સંબંધજી, જેણે કરી છૂટે ભારી ભવબંધજી
માયિક સુખનો નવ રહે ગંધજી, ઊઘડે અનુભવ આંખ્ય ન રહે અંધજી
આંખ્ય ઊઘડે અનુભવની, તે તો સાચા સંત જનને સંગે ॥
ઊતરે મેલ માયાતણો, ચિત્ત રંગાઈ જાય હરિને રંગે ॥૨॥
તે સંત મળેલ શ્રીહરિના, પ્રભુ પ્રગટના પ્રમાણ ॥
જે અર્સપર્સ પામી પૂરણ છે, સહુ સમજી લેજો સુજાણ ॥૩॥
જેમ પારસ સ્પર્શે લોહને, તેમાં લોહપણું લેખવું નહિ ॥
એ સાંગોપાંગ સુવર્ણ છે, આકારે અન્ય દેખવું નહિ ॥૪॥
તેમ જે સંતને સ્પર્શ્યા શ્રીહરિ, તે સંત એ સર્વે શુદ્ધ છે ॥
એમાં અન્ય ભાવ આણવો નહિ, એ જ સારી સુબુદ્ધ છે ॥૫॥
જેમ ચંદન વાસે વૃક્ષ બીજાં, ચંદન સરિખાં થાય છે ॥
તેમ શ્રીહરિના સંબંધથી, સંત કલ્યાણકારી કે’વાય છે ॥૬॥
જેમ જાહ્નવીજળ1 જળ ગ્રામનું, સ્પર્શીને કરે છે પાવન ॥
તેમ પ્રગટ પ્રભુના સ્પર્શથી, જાણો જાહ્નવીરૂપ2 હરિજન ॥૭॥
એવા સંતને સંબંધે, દોષ કલંક થાય છે દૂર ॥
શુદ્ધ થઈ જન સર્વે અંગે, પોં’ચે હરિ સમીપે હજૂર ॥૮॥
સંત બહુ બીજા સંસારમાં, તેને તોલે રખે3 ત્રેવડો4 તમે ॥
હંસ ને બક બરોબર બેઉ, સમજવા નહિ કોઈ સમે ॥૯॥
જેમ ચક્રવર્તી ભૂપાળ બાળને, ગરીબ કંગાલ ગણવો નહિ ॥
નિષ્કુળાનંદ એ નરેશ છે, ભૂલે બીજો ભણવો નહિ ॥૧૦॥