સારસિદ્ધિ
કડવું - ૪૪
સ્વામી સહજાનંદ જે જને સેવ્યાજી, તેને ન રહ્યું કાંઈ કરવાનું કે’વાજી
સૌપરી1 શિરોમણિ મળ્યા હરિ એવાજી, એવી નથી ઉપમા એને બીજી દેવાજી
ઉપમા નથી એવી આપવા, જોઈ જોઈ જોયું જરૂર ॥
ચૌદ લોકમાં જોયું ચિંતવી, એ સમ ન સમજાણું ઉર ॥૨॥
અનેક તન ધરી હરિ, વિચર્યા વસુંધરા માંઈ ॥
તેના મળેલ તપાસિયા, સુખ પામ્યા ન પામ્યા કાંઈ ॥૩॥
આજની તો અલેખે2 વાત છે, અઢળ ઢળ્યા છે અલબેલ ॥
હળ્યા મળ્યા હરિ હેતે કરી, વળી વાળી રંગડાની રેલ ॥૪॥
જમ્યા રમ્યા જોડ્યે રહ્યા, દયા કરી દીન દયાળ ॥
સમે સમે સુખ આપિયાં, કાપિયાં દુઃખ વિશાળ ॥૫॥
અરસ પરસ એકમેક રહ્યા, અંતરાય ન રહિ અણુભાર ॥
અનંત અવતાર આવિયા અવનિએ, પણ આંક વાળિયો3 આ વાર ॥૬॥
અનેક પ્રતાપ અનેક પરચા, અનેક ઉદ્ધારિયા જન ॥
કોયે વાતની કસર નહિ, એવા સહજાનંદ ભગવન ॥૭॥
અનંત સામર્થી અનંત ઐશ્વર્ય, અનંત પરાક્રમ અપાર ॥
અનંત ધામના ધણી હરિ, વળી અનંત શક્તિ આધાર ॥૮॥
સહુ ઉપર એ શ્રીહરિ, એની ઉપર નહિ કોઈ એક ॥
પૂરણ બ્રહ્મ પુરુષોત્તમ પોતે, એને આધારે બીજા અનેક ॥૯॥
એવા પ્રતાપી પ્રભુ મળ્યા, તેના ટળિયા સર્વે તાપ ॥
નિષ્કુળાનંદ શ્રીહરિ સંબંધે, શુદ્ધ થયા જન આપ ॥૧૦॥