સારસિદ્ધિ
કડવું - ૨૩
રાગ: ધન્યાશ્રી
ભક્તિ હરિની સહુથી અતિ સારીજી, જનને કરવી તે મનમાં વિચારીજી ।
હિતની વાત હૈયામાંયે ધારીજી, તક જોઈ રે’વું તરત તૈયારીજી ॥૧॥
રાગ: ઢાળ
તૈયાર રે’વું તક ઉપરે, પ્રસન્ન કરવા પ્રગટને ।
શીત ઉષ્ણ વરસાદનું, સહી શરીરે સંકટને ॥૨॥
સેવા કરતાં સેવકને, પંડસુખ1 સામું પેખવું2 નહિ ।
સમે સમાજ સારે3 સેવવા, તે વિના સુખ લેખવું4 નહિ ॥૩॥
તકે દાતણ તકે નાવણ, તકે પે’રાવવાં અંબર5 ।
તકે ભોજન વ્યંજન કરી, જમાડવા શ્યામ સુંદર ॥૪॥
સમે ચંદન ચરચવું, સમો જોઈ પે’રાવવા હાર ।
સમે આભુષણ અંગમાં, પે’રાવવાં કરીને પ્યાર ॥૫॥
સમે ઉતારવી આરતી, સમે કરવી સ્તુતિ કર જોડ ।
સદા દીન આધિન રે’વું, કે’વું બક્ષજો6 ગુહ્ના પ્રભુ ક્રોડ ॥૬॥
સમે પ્રભુને પોઢાડવા, સમે નાખવો પંખે પવન ।
સમે ચરણ ચાંપવાં, એમ કરવા પ્રભુ પ્રસન્ન ॥૭॥
સમો જોઈ સેવકને, તત્પર રે’વું તૈયાર ।
મન કર્મ વચને કરી, કરવી સેવા કરી બહુ પ્યાર ॥૮॥
જે ટાણે ગમે જેમ નાથને, તેહ ટાણે કરવું તેમ ।
જે ન ગમે જગદીશને, અણગમ્યું ન કરવું એમ ॥૯॥
એવા અતિ સુતર7 જન જે, તે કરે પ્રભુને પ્રસન્ન ।
નિષ્કુળાનંદ કહે નાથના, એ કહિએ સાચા સેવક જન ॥૧૦॥