સારસિદ્ધિ
કડવું - ૪૩
વારીવારી જાઉં વાલમજી મારાજી, આજ શોભ્યા છો સૌથી સારાજી
પ્રાણજીવન ઘનશ્યામ છો પ્યારાજી, નિજજનને મહાસુખના દેનારાજી
સુખ દેવાને શ્રીહરિ, પ્રભુ પ્રગટ થયા તમે આજ ॥
મહા સુખમય મૂર્તિ ધરી, કર્યાં અનેક જનનાં કાજ ॥૨॥
આગે મત્સ્ય કચ્છ વારાહ વપુ, થયા નરહરિ રૂપે નાથ ॥
કર્યાં કારજ નિજ જનનાં, પણ સેવી સુખી ન થયો જનસાથ1 ॥૩॥
વામન રૂપને ધરી હરિ, કર્યું બળિ રાજાનું કામ ॥
એ પણ રૂપ અનુપમ હશે, પણ સંતે સેવી ન કરી પૂરી હામ ॥૪॥
પરશુરામે ફરશી ફેરવી, કરી ભૂપ2 રહિત ભૂમિકા ॥
તેને પણ સત્ત્વગુણી સંત, સેવી સુખ નવ લઈ શક્યા ॥૫॥
રામ પ્રભુ તે રાજા થયા, તેને ગરીબ કેમ પૂજી શકે ॥
દુર્બળ જાયે કોઈ દર્શને, તો દ્વારપાળ મારે ધકે ॥૬॥
કૃષ્ણરૂપે અનુપ આપે થયા, કર્યાં અનેક જીવનાં કાજ ॥
પણ એમનું એમ રાખ્યું નહિ, પછી થયા રાજઅધિરાજ ॥૭॥
બુદ્ધ શુદ્ધ બોધ દેઈને, તાર્યા જીવ અનંત અપાર ॥
કલકી ભાર ઉતારવાને, હરિ હવે લેશે અવતાર ॥૮॥
એવા સર્વે અવતાર સૂચવી, ભાવે પ્રભુના ભાખિયા ॥
પણ આજ સંતને સુખ આપતાં, કોઈ રીતે ઊણા3 ન રાખિયા ॥૯॥
અનેક પ્રકારે આશ્રિત જનને, આપ્યો અખંડ આનંદ ॥
નિષ્કુળાનંદ સુખદ સહુના, સ્વામી તે સહજાનંદ ॥૧૦॥