ધીરજાખ્યાન

પદ – ૨

રાગ: રામગરી (‘મન રે માન્યું નંદલાલશું’ એ ઢાળ)

પદાતિ¹ કહે પે’લવાનને,² હુકમ કર્યો છે રાયે;

ચીરી નાંખ્ય પ્રહલાદને, બાંધી હાથીને પાયે. પદાતિ ॥૧॥

ત્યારે માવતે³ વાત માની મને, બાંધ્યા હાથીને પગે;

તેમાંથી પ્રહલાદ ઊગર્યા, સહુએ દીઠા છે દૃગે. પદાતિ ॥૨॥

ત્યાર પછી તેણે તપાસીને, આપ્યું ઝેર અન્નમાં;

તે તો અમૃતવત થયું, તર્ત ઊતરે તનમાં. પદાતિ ॥૩॥

શિશુ એ સાત વર્ષના, બાંધ્યું વડાશું વેર;

નિષ્કુળાનંદ કહે અસુરને, નહિ કોઈને મે’ર. પદાતિ ॥૪॥