कीर्तन मुक्तावली
वो काला एक बांसुरी वाला
वो काला एक बांसुरी वाला, सुध बिसरा गया मोरी रे;
माखनचोर जो नंदकिशोर वो, कर गयो मनकी चोरी रे... ꠶टेक
पनघट पे मोरी बैयां मरोडी, मैं बोली तो मेरी मटकी फोडी रे;
पैयां परुं करुं बिनती मैं पर, माने ना एक वो मोरी रे... सुध꠶ १
छूप गये फिर एक तान सुनाके, कहां गयो एक बाण चलाके रे;
गोकुल ढूंढा मैंने मथुरा ढूंढी, कोई नगरिया न छोडी रे... सुध꠶ २
Vo kālā ek bānsurī vālā
Vo kālā ek bānsurī vālā, sudh bisarā gayā morī re;
Mākhanchor jo Nandkishor vo, kar gayo mankī chorī re... °ṭek
Panghaṭ pe morī baiyā maroḍī, mai bolī to merī maṭkī foḍī re;
Paiyā paru karu binatī mai par, māne nā ek vo morī re... Sudh° 1
Chhūp gaye fir ek tān sunāke, kahā gayo ek bāṇ chalāke re;
Gokul ḍhūnḍhā maine Mathurā ḍhūnḍhī, koī nagariyā na chhoḍī re... Sudh° 2
