कीर्तन मुक्तावली
जनम तेरो बातो हि बीत गयो
1-584: कबीरदास
जनम तेरो बातो हि बीत गयो,
रे तूंने कबहुं न कृष्ण कह्यो... ꠶टेक
पांच बरसका भोला भाला, अब तो बीस भयो,
मकर पचीसी माया कारन, देश बिदेश गयो... १
तीस बरसकी अब मति उपजी, लोभ बढे नित नयो,
माया जोडी लाख करोडी, अजहुं न तृप्त भयो... २
वृद्ध भयो तब आलस उपजी, कफ नित कंठ रह्यो,
संगति कबहुं न कीन्ही तूंने, वृथा जनम गयो... ३
ये संसार मतलब का लोभी, जूठा ठाठ रच्यो,
कहत कबीर समज मन मूरख, तूं क्यों भूल गयो... ४
Janam tero bāto hi bīt gayo
1-584: Kabirdas
Janam tero bāto hi bīt gayo,
Re tūne kabahu na Kṛuṣhṇa kahyo... °ṭek
Pāch baraskā bholā bhālā, ab to bīs bhayo,
Makar pachīsī māyā kāran, desh bidesh gayo... 1
Tīs baraskī ab mati upajī, lobh baḍhe nit nayo,
Māyā joḍī lākh karoḍī, ajhu na tṛupta bhayo... 2
Vṛuddha bhayo tab ālas upajī, kaf nit kanṭh rahyo,
Sangati kabhu na kīnhī tūne, vṛuthā janam gayo... 3
Ye sansār matlab kā lobhī, jūṭhā ṭhāṭh rachyo,
Kahat Kabīr samaj man mūrakh, tū kyo bhūl gayo... 4
